شهر سندرک و پهنه‌ی وسیع شهرستان میناب، در جغرافیایی قرار گرفته‌اند که مرز میان حیات و بیابان، باریک و شکننده است. در این اقلیم گرم و خشک، جایی که میانگین بارش سالانه اندک و تبخیر سطحی بسیار بالاست، پایداری حیات انسانی و جانوری وابستگی مطلقی به پوشش گیاهی بومی دارد. در میان تمامی گونه‌های گیاهی که در طول هزاره‌ها خود را با این شرایط سخت تطبیق داده‌اند، درخت کهور ایرانی با نام علمی Prosopis cineraria، جایگاهی فراتر از یک گیاه دارد؛ این درخت، ستون فقرات اکوسیستم، نگهبان خاک، و میراث زنده مردمان جنوب ایران است.

ورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است. چاپگرها و متون بلکه روزنامه و مجله در ستون و سطرآنچنان که لازم است و برای شرایط فعلی تکنولوژی مورد نیاز و کاربردهای متنوع با هدف بهبود ابزارهای کاربردی می باشد. کتابهای …